Szkarłatna Otchłań

Jest to swego rodzaju olbrzymia świątynia, będąca głównym łącznikiem pomiędzy Światem Ludzi i Krainą Luster. Wewnątrz znajdują się dwa portale-lustra zwane Karminowymi Wrotami, przez które można się dostać do wybranego świata; by zwiedzić samą Szkarłatną Otchłań wystarczy po prostu wyjść z budowli. Jeśli to wasze pierwsze kroki w tym miejscu, uderzający może się wydać bezkres szkarłatnego nieba. Wokół samej Świątyni wiją się wyłożone kamieniami ścieżki i stoją abstrakcyjne, choć drobiazgowo wykonane pomniki, choć dalej już tylko kamienista gleba i krawędź. Z jednej strony wybudowano niedawno drewniany port przeznaczony dla latających statków pasażerskich. Jak wszystko w Otchłani, tak i Brama mieści się na kawałku latającej skały.
Teren znajduje się pod kontrolą SCR.

Nikt by nie pomyślał, że bezładny na pierwszy rzut oka zbitek sał i wysepek może okazać się czymś więcej niż tylko wypadkową nieznanych prądów Szkarłatnej Otchłani. Gdyby jednak zbliżyć się do wysp(y), oczom ukażą się domy, pałacyki i kamienice; każda na oddzielnej, małej wysepce; każda na swój sposób unikalna, bo rozpaczliwie próbująca się odróżnić od sąsiada. Nie wiadomo kto jest za to odpowiedzialny, ale każda z tych wysepek przykuta jest do innej łańcuchem z błyszczącego, nieznanego metalu, tworząc mimowolny konglomerat; niektóre wysunęły się tak daleko, że wyglądają jak Reyuiny wyprowadzane na smyczy na spacer. Pomiędzy zwykłymi wyspami wystarczy zrobić krok, jednak do tych oddalonych należy dolecieć lub przeskoczyć po lewitujących dookoła skrawkach skały — nie puszczajcie waszych dzieci samych, jeśli chcecie je jeszcze kiedykolwiek zobaczyć!

Tajemna siedziba Stowarzyszenia Czarnej Róży. Jest to olbrzymi gotycki zamek unoszący się na lewitującej skale. Zewsząd porastają go ciernie i różane krzewy o czerwonych i czarnych kwiatach. Nikt poza członkami Stowarzyszenia nie ma tu prawa wstępu, chyba że został wcześniej upoważniony przez samą Czarną Różę, głowę Stowarzyszenia. Niedawno na brzegu skały wybudowano reprezentatywny, Różany Port, mogący pomieścić kilka Latających Statków, będących w Szkarłatnej Otchłani coraz częstszym środkiem transportu.

Miejsce rzadko uczęszczane pomimo wyraźnego, choć nieco niepokojącego uroku. Na podłużnej skale wyrósł podwójny, jakby nieskończony rząd różnorakich, stojących wolno drzwi i choć nie tworzą wspólnie zwartej ściany, przybysz ma wrażenie, że sięgają wysoko, niemal zamykając się ponad nim. Przejście przez środek nie wiadomo kto wyłożył żyłkowanym marmurem — być może niegdyś Las Drzwi miał inną funkcję niż tylko (wątpliwie) turystyczną. Obecnie większość drzwi nie jest zakluczona i prowadzi w przeróżne miejsca, zarówno Krainy Luster, jak i Otchłani. Mawia się, iż niektóre nie prowadzą nigdzie dalej, bo w środku same zawierają małe światy. Jeśli komuś dopisze szczęście, może dostrzec przechadzającego się tam Strażnika Bramy o dziurkach od klucza w miejscu oczu. Na samym końcu osiadły potężne wrota z połyskującego obsydianu. Nigdy nie zmieniają miejsca i nigdy nie zostały otwarte. Może to i dobrze?

Ogromny, jest to jedna z większych wysp, i przepiękny choć zdziczały ogród botaniczny. Jest jednak przeklęty, nawiedzony lub mieszka tam jakieś paskudztwo. Stamtąd się albo nie wraca albo wraca w strzępach. Czasem w całości, ale jako zaślinione, mamroczące coś. Niektórzy twierdzą, że znają bezpieczne ścieżki przez ogród, ale kto by im wierzył? To pewnie zwykłe barowe przechwałki. Kiedyś był perłą Otchłani, a teraz wywołuje tylko grozę. Co spowodowało tę zmianę i czy można by ją cofnąć?

Ulokowany na monumentalnej wyspie, tak rozległej, że ciężko jest go objąć wzrokiem nawet z pokładów cumujących statków. Znaczne połacie dryfującej skały pokrywa nowa zabudowa metropolii wzniesiona przez Kompanię Szkarłatnej Otchłani; gargantuiczne magazyny przeplatają się w plątaninie mnogich uliczek ze smukłymi kamieniczkami stanowiącymi biura dla korpusu cywilnego Kompanii. Architektura staje się rzadsza i niższa w okolicach portów, których na wyspie nie sposób zliczyć; najważniejsze z nich to kompanijny Portus Magnus, gdzie do Rubinowego Portu spływają towary ze wszelkich zakątków wszystkich trzech światów, Portus Meridionalis, stanowiący istotny węzeł komunikacyjny, skąd wypływają długodystansowe rejsy do nawet najdalszych wysp Szkarłatnej Otchłani oraz Portus Militaris, niedostępny dla powszednich oczu, za którego wrotami stacjonuje wojenna flota.

Kawałki skały nienadające się do zamieszkania, spalone domy, wrakowiska i ogólnie rozumiane ruiny, ale także nieodkryte lub przynajmniej niezagospodarowane wyspy. Im bliżej bramy tym prądy Otchłani są stabilniejsze, a im dalej – jak tu – tym bardziej gwałtowne i mniej przewidywalne. Nawigacja jest tu niezwykle trudna ze względu na szybko zmieniającą się geografię oraz niebezpieczna, bo nigdy nie wiadomo co tu przywiało.