Dwa Drzewa

A więc żegaj borsuczku! Miłej podróży. ciższym głosem Jeszcze się zobaczymy. Widać miał dość Kodero, lepszy był Walentis. Pewnie pomyśli, że każdy dorosły człowiek tak myśli, uznajmy to wolny strzelec i dopiero poznaje ten świat. Kurdę, a jaką tutaj walutą dysponują? Trzeba rozważyć, że pracę znaleźć muszę. Kodero usiadł i podbiegł do niego Walentis. Tutaj nie będzie tak, że każdy będzie Cię słuchał. ton był dosyć czuły. Ale rozważ, że twoja torba to nie idealne miejsce dla każdego. Po za tym, nie wiem czy borsuk usłyszał propozycję ramienia.
Kodero odpowiadając Czyli mówisz, aby klatkę zbudować albo domek dla ptaków z takimi 4 filarami, by móc tam nieść coś? zadowolonym głosem.
Walentis próbując się nie śmiać. Jak coś powiesz to boki rwać. Haha!
Kodero cichszym głosem do Walentisa Borsuk, wracaj zbudujemy tacę do noszenia.
Razem: Hahaha i tak chwilę zostali, a następnie ruszą drogą z białegi mostu.



Trochę minęło i ruszyłem dalej, gdzie odnalazłem jakieś miasto.
ZT